Народное творчество художественное, народное искусство, фольклор, художественная творческая деятельность трудового народа; создаваемые народом и бытующие в народных массах поэзия, музыка, театр, танец, архитектура, изобразительное и декоративно-прикладное искусство. В коллективном художественном творчестве народ отражает свою трудовую деятельность, общественный и бытовой уклад, знание жизни и природы, культы и верования. К основным чертам Н. т. принадлежит и долго сохраняющаяся нерасчленённость, высокохудожественное единство его видов: в народных обрядовых действах сливались поэзия, музыка, танец, театр, декоративное искусство; в народном жилище архитектура, резьба, роспись, керамика, вышивка создавали неразделимое целое; народная поэзия тесно связана с музыкой и своей ритмичностью, музыкальностью, и характером исполнения большинства произведений, тогда как музыкальные жанры обычно связаны с поэзией, трудовыми движениями, танцами. Произведения и навыки Н. т. непосредственно передаются из поколения в поколение. В социалистическом обществе созданы условия для сохранения и развития Н. т.; наследуя и утверждая национальные народные традиции, оно проникается идеями социализма, пафосом отражения новой, преображенной действительности; Н. т. пользуется систематической поддержкой государства и общественных организаций, его мастерам присуждаются премии и почётные звания. Создана сеть научно-исследовательских учреждений — институтов и музеев, изучающих опыт Н. т. п способствующих его развитию. Многие традиционные жанры Н. т. отмирают (например, обрядовый фольклор, заговоры, народная драма), но другие находят новое место в жизни. Рождаются и новые формы художественной культуры народных масс. Интенсивно развивается художественная самодеятельность (хоры, хореографические коллективы, народные театры и т.д.), имеющая другую природу, чем Н. т., но отчасти использующая его наследие. Созданные за многие века высокие образцы Н. т. сохраняют значение вечно живого культурного наследия, сокровищницы художественного опыта народных масс.
Әлеге уку дәресе А.Г.Яхин методикасына нигезләнеп, аның дәреслеге буенча үткәрелде. Бу методика белән эшләү укытучының да, укучының да иҗади активлыгын һәм мөстәкыйльлеген арттыра, фикерләү һәм танып – белү сәләтен үстерә. Дәреслекләр әдәби әсәрләргә анализ ясауга багышланган. Анализны укучы үзе ясый. Дәреслектә әзер җаваплар бирелмәгән. Укытучы җавапларга бәя бирә, укучыларга ярдәм итә. Һәр дәрестә укучы белән бергә укытучы да мөстәкыйль уйлый, өйрәнә. Уку дәресендә балалар, төгәл фәннәрдәге кебек үк логик операцияләр башкаралар (таркату, бәйләнеш эзләү, гомумиләштерү, җыю һ.б.) Яхин методикасы белән укыту укучыларның иҗади сәләтен үстерүгә,яңача фикерләргә,үз фикереңне әйтергә өйрәнүгә зур ярдәм итә. Әлеге дәрестә өстәмә материал – китап күргәзмәсе, кроссворд, табышмак, әйтемнәр иркен файдаланыла. Дәреснең эффектлыгын тәэмин итү өчен, таныштыру, әңгәмә, күзәтү, эзләнү методлары, компьютер технологияләре кулланыла. Дәрес иҗади үстерешле характерга ия, әхлакый шәхескә юнәлдерелгән. Балалар төркемнәрдә фикерләшеп эшлиләр, башкарган эшләренә үзконтроль ясыйлар, үзбәя куялар.