Фигыль. Кабатлау.

Күренекле татар язучысы Афзал ага Шамов әнә шундый бөек шәхесләрнең берсе. Нинди кеше соң ул? Олы гәүдәле, шактый озын буйлы, һәркемне сокландырырлык кара бөдрә чәчле, баһадир кыяфәтле, күркәм йөзле, тыныч табигатьле кеше ул. Язучы-әдип, зур художник Шамов әдәбиятыбыз түрендә талантлы әдәби әсәрләр язганлыгы белән генә түгел, бәлки кешелек сыйфатлары өчен дә күренекле урын алып тора.

Бәетләр халык иҗатының башка төрләреннән язма әдәбиятка якын торулары белән аерыла. Тормышта төрле фаҗигале хәлләр булып тора. Халкыбыз шушы вакыйгалар уңаеннан бәет иҗат итә. Халык телендә “бәет әйтү”, “бәет чыгару”дигән сүзләр бар. Бу-бәетләрнең язу килеп кергәнгә кадәр иҗат ителә башлавын күрсәтә. Минем фәнни эзләнү эшемнең максаты: Татар халык авыз иҗатының бер төре булган бәетләрне өйрәнү, җыю, үткәнен, бүгенгесен барлау.